In Kuala Lumpur

Na een voorspoedige vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur nemen we een taxi naar het hotel. We hebben een hotel geboekt middenin het centrum van Kuala Lumpur, op 45 minuten van het vliegveld. De ontvangst gaat gesmeerd, bij de kamers die we geboekt hebben hoort een aparte incheckruimte waar we naar toe gebracht worden. Aan luxe en bling bling ontbreekt het hier nergens. Bij de kamers op de zogenaamde "clubfloor" hoort ook de Horizon Club, hier kun je ontbijten en de hele dag genieten van de meest prachtige kleine hapjes en drankjes. Nadat we de kamers hebben bekeken, gaan we even terug voor een snack en daarna naar het zwembad om bij te komen van de reis. Een tropisch regenbuitje onderweg naar het hotel heeft ervoor gezorgd dat het niet al te heet meer is. In het prachtige zwembad is het heerlijk relaxen. Schuin tegenover het hotel ligt het Hard Rock Café, toch nog enigszins "veramerikaanst" besluiten we daar naar toe te gaan voor het avondeten. Het Hard Rock Café is over de hele wereld hetzelfde, aangevuld met locale gerechten, de prijzen zijn alleen overal aangepast. We eten voor omgerekend een paar tientjes superlekker. De eerste volle dag in Maleisië begint met een uitgebreid ontbijt. Het is ons al opgevallen dat er veel verschillende nationaliteiten in het hotel te vinden zijn, echter ontbijten in een burka is best een attractie op zich. Het gaat ook niet zonder knoeien. Maar buiten de vrouw met de burka, zijn er veel Australiërs, Engelsen en Singaporezen. Iedereen gaat modern/Europees gekleed, waar we meer bedekte kleding en hoofddoeken hadden verwacht. Na het ontbijt gaan we naar de Batu Caves met het openbaar vervoer. We pakken de monorail naar het Centraal Station en gaan van daaruit met de trein naar de Batu Caves. Het openbaar vervoer is supernetjes, het is gemakkelijk, tijdig en goedkoop. Het kost werkelijk geen cent en alles gaat op tijd. In een minuut of twintig zijn we bij de Caves. Onderweg zien we veel van de stad; hoe de mensen er wonen, sommige in golfkartonnen huisjes, maar de meeste in flatgebouwen of andere huizenblokken. De Caves staan net aan de rand van de stad. Het grote gouden beeld wat voor de grotten staat valt direct op en de duiven en apen. Ze zijn er in overvloed. We beklimmen de trappen om in de grotten te komen en de tempels die erin gemaakt zijn, te bekijken. Op het gemak want het is drukkend heet. Na een verfrissend ijsje pakken we de trein terug naar de stad. We stappen uit bij Chinatown en staan even vertwijfeld om ons heen te kijken welke kant we op moeten lopen. We worden meteen aangesproken door een Maleisiër die vraagt waar we heen willen. Hij blijkt ook die kant op te moeten en loopt met ons mee. Hartstikke handig en ook één van de dingen die ook de eerste anderhalve dag opvallen: iedereen is behulpzaam, in elk geval naar ons, toeristen. We komen eerst bij de Central Market, genoeg prullaria te koop, waar we stuiten op een stand vol met Ice Watches. Nee hè, denk ik, heb ik me gisteren in het vliegtuig toch weer af laten zetten, hier kosten ze een tiende van de prijs. Hoe naïef, ze zijn hartstikke nep. Het verschil is echter niet te zien. Dus Toby loopt nu rond met een grote neppert aan zijn arm. We verkennen op ons gemak de Central Market en bedenken dat we na het ontbijt nog niets hebben gegeten, toch uit ons ritme, ondanks dat we weinig last hebben van een jetlag. De lunch bestaat uit kleine loempia's, noodlesoep en nasi rendang. Heerlijk! Het is gaan regenen, de gebruikelijke tropische regenbui, dus we scoren 4 paraplu's en lopen naar Chinatown. Hier dezelfde prullaria als in de Central Market, alleen niet overdekt. En het regent flink door. Dus we stappen in een taxi en laten ons naar het hotel brengen. In tegenstelling tot de taxichauffeur van gisteren, heeft deze haast. Hij ontwijkt ternauwernood een voetganger, geeft continu gas anders slaat de auto af en neemt de meest kleine steegjes omdat het "druk" is. Haha we zijn in een mum van tijd bij het hotel. We nemen nog een drankje in de Club, waarvan we ons al de hele tijd afvragen hoe ze herkennen wie nu die kamers heeft waarbij die Club hoort. Nou daar komen we dus vandaag achter. De ober, nooit eerder gezien, vraagt ons 2de kamernummer, dat weet ie niet meer, nadat ie het eerste goed opnoemt. Werkelijk bizar, ze herkennen dus iedere gast hier op gezicht! De kids willen zwemmen en oefenen met de snorkels, dus Mark hangt nu al anderhalf uur in het zwembad met Toby en Amy. En ik ben lekker teruggegaan en schrijf nu het eerste verslag onder het genot van een glas Sauvignon Blanc en die fantastische hapjes en taartjes! De start van de vakantie is heerlijk ;-). Klik hier voor de foto's.