Kota Bharu

Vandaag moeten we een heel eind rijden, een kilometer of 400. Je weet maar nooit hoe lang je er hier over doet, dus we rijden op tijd weg. Onderweg zien we mooie vergezichten als we boven de wolken maar nog steeds in de jungle rijden. We beginnen honger te krijgen, maar het valt ons op dat er niks open is terwijl het toch al half twee is. Dan begint ons iets te dagen. Het is toch geen Ramadan. Jawel hoor, en Kota Bharu ligt in een gebied waar overwegend moslims wonen. Nou ja, dan maar geen lunch, een zak chips in de auto is ook lekker. Aan het eind van de middag komen we in Kota Bharu aan. Voordat we gaan zwemmen willen we eerst nog even naar de grote markt van de stad. De stad lijkt niet erg schoon en als we door een taxi bij de markt worden afgezet dan hoeft de chauffeur niet meer te wijzen waar de markt is. We ruiken hem al. Amy loopt met haar vingers op haar neus mee naar binnen. De lucht van rotte vis is echt niet te harden. Als we dwars door het fruit gedeelte lopen vraagt een van de marktkoop vrouwen of we een banaan willen. De banaan is nauwelijks te herkennen zoveel vliegen zitten erop. "No thanks, I have just been Ill" zegt Toby en snel lopen we door. Op de 2e verdieping bij de specerijen komen we nog een grote en een kleine rat tegen. Op de derde verdieping bij de gebatikte stoffen wordt het leuker. Daar kopen we twee mooie stukken gebatikte stof. Als we terug willen moeten we nog een taxi vinden. We zien een oude mercedes van omstreeks 1975 waarvan we ons afvragen of hij nog zal rijden. Ik zie op de teller dat daar 375000 km op staan en vraag of dat wel klopt. Trots zegt de taxi chauffeur dat daar nog een 1 voor moet maar dat z'n teller dat niet haalt. Het enige dat hij nu merkte aan zijn mercedes was dat hij niet meer zo goed remde, vertelde hij. We waren blij dat we weer bij het hotel waren en de lucht van ons af konden zwemmen. De foto's zijn heel mooi geworden ;-).